Maglownica

Czy jesteśmy przygotowani na starość? Ile jesteśmy w stanie dać aby zatrzymać młodość? Czy starość to tylko niedogodności, choroby i zmarszczki, czy coś więcej? Czy dialog między starością a młodością jest możliwy? Czy kobiecość ma termin ważności?

Wyobraź sobie sytuację, w której zostałaś zamknięta …w swoim ciele. Nie możesz ruszyć głową, ręką, nogą, nie możesz zakomunikować nawet swoich podstawowych potrzeb fizjologicznych, bowiem straciłaś również zdolność mowy. Nie przełykasz sama, zatem jesteś karmiona sondą – nie masz nawet szans poczuć smak pożywienia, które spożywasz. Jesteś zdana na łaskę obcych ludzi, którzy nie zawsze są ci życzliwi.

„Niewiarygodne” to książka z gatunku literatury faktu. Autorzy sumiennie pracowali nad nią i rozmawiali z ofiarami i ich bliskimi, z detektywami i policjantami oraz zapoznali się z dokumentacją związaną z przestępstwami. Pokazali dwa skrajnie różne podejścia do ofiar gwałtu. Przedstawili również samego oprawce – jego problemy, motywacje, sposób myślenia.
W głowie nie mieści się, że wydarzenia opisane w niej naprawdę miały miejsce. Jak mogło dojść do sytuacji, w której ofiara gwałtu jest traktowana jak przestępca. Brzmi niewiarygodnie? A jednak.

Książka jest wstrząsająca, smutna, jednak niezwykle potrzebna. Nie jest to lektura lekka, ale powinna trafić w ręce każdej kobiety jako przestroga.

JS

(z przymrużeniem oka)

Maglownica to maszyna, służąca do maglowania książek, czyli opracowania i recenzowania. Maglowaniu poddawane są na ogół ciekawsze egzemplarze, których samotna recenzja w domu byłaby uciążliwa i nieefektywna.

Nazwą maglownica określa się, nie tylko samą maszynę, ale również punkt, pomieszczenie, w którym magiel jest zainstalowany oraz maglujących. Najczęściej jest to biblioteka i uczestnicy spotkań.

Historia ciekawa. Opisuje życie Aleksandry Szczerbińskiej, jeszcze zanim została żoną Piłsudskiego. Potwierdza, jak ogromną i odpowiedzialną rolę pełniły kobiety przed pierwsza wojną światową i w jej trakcie. Mamy tu obraz pań chodzących z parasolkami, wychowujących dzieci i zajmujących się domem. Wiele nich jednak brało udział w niebezpiecznych akcjach. Wykorzystywały to, że są damami, którym nie w głowie polityka, za to pod... spódnicą przemycały ładunki wybuchowe.

Życie bohaterki opisuje jedno słowo : bezpiecznie. Ale wszystko nagle się zmienia. Kobieta otrzymuje list od prawdziwej matki, która trzydzieści lat temu zostawiła ją w szpitalu. Okazuje się, że kobieta mieszka w niewielkiej wsi i cierpi na chorobę psychiczną. „List... nieważne czy go wyrzuci, czy nie. On już odmienił jej życie”.

Książka idealna żeby się odprężyć, czy odetchnąć. Nie zmieni jakoś naszego światopoglądu, ale za to umili wolny czas.

Historia młodej dziewczyny, poszukującej prawdy o sierpniowych dniach Powstania warszawskiego.

Mocna. Prawdziwa. Wstrząsająca. Czyta się ją powoli. Każdy wątek, każde zdarzenie zmusza do przemyśleń. Realistyczny język, prawdziwi bohaterzy. Jednym wspomnienia sprawiają ból, drudzy nie chcą się nimi dzielić.

Gdy zabraknie tamtego pokolenia – zabraknie prawdy. To nasze odczucia po przeczytaniu tej powieści